wichry
ukochaj się sam
zapomnij o bezdrożach mych myśli
jak te wichorwe doliny
pośród szumu wiatru słyszę wołanie
i na tle kamiennego zamku twoja twarz
umarłam już dawno temu
me włosy nie czują powiewu tych wzgórz
czarne kruki siedzą
siędzą...
na tych smutnych drzewach
na gałęziach smukłych
i patrza wszystkie w niebo
płaczące od żalu ludzi
promieni wyczekują
chmury ciemne ujrzały.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.