Wiec

Z rozpoczętego przez L. J. Kerna cyklu „Gry i zabawy ludu polskiego”

Ballady i arietty
Odśpiewał chór gęgaczy,
Gdy sam Najwyższy Kretyn
Do Bździewic przybyć raczył.

Takt dawał Powiatowy
Kretyn z przejęcia blady,
A chór wciąż śpiewał nowe
Arietty i ballady.

Gdy się zakończył koncert
Zmieniły się Bździewice
W słuch, bo kretynów słońce
Wylazło na mównicę.

Gadało coś z mównicy
(W maseczce i opończy)
O trendach w polityce,
Gdy koncert się zakończył.

„Gdybyście moją wiedzę –
Ujawnić jej nie mogę –
Mieli, to zdrajcy, szpiedzy
Dostaliby na drogę

Krzyżyk – tak z apostolska –
Już się lebiegi boją,
Bo przecież tu jest Polska!
Gdybyście wiedzę moją...”

Rotę i Giovinezzę
Chór ryknął na te słowa,
A tłum na całym wiecu
„Wodzu prowadź! – skandował –

Na Moskwę, na Brukselę,
Przez krew i łzy, i poty.
Śpiewajmy przyjaciele
Giovinezzę i Rotę.”

I było tak podniośle,
Radośnie i tak błogo,
I czuli, że na oślep
Iść za Kretynem mogą.

Lecz gdy się Kretyn zwinął,
To wszystko się skończyło.
Poszli na tanie wino,
Choć tak podniośle było...

autor

jastrz

Napisany: 2021-05-25 Dodano: 2021-05-25 13:52:35

Ten wiersz przeczytano 1106 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Polityka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie