więc idź

Więc idź
drzwi i okna
na roścież otwieram
tam za polem
być może twa droga
a wspomnienia po tobie
pozbieram
i schowam je
krzyżem
pożegnam cię u proga
miast twych dłoni
ucałuję kamienie
twoje włosy
zastąpią mi kłosy
bo kamienie
w chleb
sercem zamienię
pole łzy me zamieni
na brylanty rosy

po roku

więcej piasku
i kamienia w chlebie
więcej jest kryształków soli
niż brylantów w rosie
wspomnienia wiatr rozgonił
jak chmury po niebie
więcej głuchej nocy
niż perełek w głosie
otworzyłam okna
drzwi z zawiasów zdjęłam
dałam krzyż na drogę
dziś mam tylko sny
i tyle kamienia
że dźwignąć nie mogę

autor

Kryha

Napisany: 2008-07-22 Dodano: 2008-07-22 06:47:18

Ten wiersz przeczytano 427 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie