Więcej niż lubię

Więc lubię pisać, muszę się przyznać,
Poznając siebie od lat niezmiennie,
Chcę, by to mogło komuś się przydać,
Albo po prostu było przyjemne.

Gdy usta milczą, to mówię piórem,
Co aktualnie się gnieździ w sercu,
I gdzie mnie myśli wiodą niektóre,
Łatwo wyczytać to z moich wersów.

Możność tworzenia przyprawia o dreszcz,
Dla mnie jest jak przyjemność zakaźna,
Gdy tylko są chęci, tworzysz co chcesz,
Jedyny limit to wyobraźnia.

I ten kto to kocha, sam dobrze wie,
Cicho czytając treści w zachwycie,
Jak płaskie słowa się stają 3D,
Kiedy świadomie tchniemy w nie życie.

I tak jak pszczoły z przeróżnych kwiatów,
W brzęczeniu ula wytwarzają miód,
W głowy chaosie z setek tematów,
Powstają wiersze i dla mnie to cud.

Z nadzieją, że gdy już zapłonął raz,
Płomień poezji nigdy nie zgaśnie,
W kolory duszy maluję mój czas,
I jestem wdzięczny za swoją pasję.

autor

b-Art Sztuka Klasy B

Napisany: 2022-07-14 Dodano: 2022-07-14 13:09:33

Ten wiersz przeczytano 739 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie