Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Wieczna miłość

Ku czci wiecznej miłości która być może jeszcze maleńki płomniej swój roznosi

Spleceni w miłości sznurze
Świeżej jak wiosenne róże
Oni jednością umysłów i ciał
Między nimi ktoś wszystko cudnie zgrał
Miłość która wszystko wybacza im nic nie musiała
Niezgoda nigdy im swego ziarna nie zasiała
To było zbyt pięknę aby trwać wiecznie
On do chorej matki wyjechać musiał koniecznie
Gdy jechał zdażył się wypadek-on umarł
Wraz z nim uczuć czar zmarł
Pustka po jego stracie od środka ją zabiła
A ich ciała tuli teraz ciemna mogiła
Znów razem są ale teraz na zawsze





i nic nigdy tego nie zmieni...

pamiętajmy by nigdy nie zgasł

autor

ArTi

Dodano: 2005-11-11 09:54:05
Ten wiersz przeczytano 474 razy
Oddanych głosów: 2
Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »