Wieczny przegrany

Dla mojego młodszego brata...

Wieczny smutek zalewa me serce
a fala rozpaczy ciągle napływa
ię śladami tułacza w udręce
- z radości potoku ubywa

Płomienie wiary w jutro wpatrzone
gdzie nowe szczęścia widoki
próbuję odnaleźć lecz znów zamglone
- dostrzegam wczorajsze kroki

Czy zachwyt w końcu przekroczy próg
cierpienia co stoi na straży
by wybrać tą jedną z tak wielu dróg
- a tragizm ucieknie z twarzy

Ja proszę tylko o kwiat spokoju
co snu kształty przybiera
gniewem wzburzony kamienny brat
- pechowe karty wybiera

Idąc do przodu w kajdanach żałości
ból rośnie , oplata ma ciało
brakuje odwagi i wytrwałości
- tyle już lęku wezbrało

I wreście w oddali nadzieję dostrzegam
co stoi z radości worem
zemdlony prawie pokusie ulegam l
- lecz kat wyrokuje toporem

...rodzina na pierwszym miejscu

autor

homeboy

Dodano: 2004-12-11 23:30:22

Ten wiersz przeczytano 425 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie