wieczór we dwoje

Nie odliczamy czasu
Ja go nie mierzę
Przy świetle księżyca
Który oświetla nasze oblicza

Zawieszeni w sekundzie
Oddani błogiej nudzie
Oby ta trwała bez końca
Oby nie przyniosła słońca

Wtuleni tak w siebie
Podziwiamy gwiazdy na niebie
Czule do siebie szepcząc
Z czasu szczerze drwiąc

Zapadamy w błogi stan ekstazy
Nie zważając na życia razy
Kochając się bez opamiętania
Aż przyjdzie smutna pora rozstania

autor

Piotr Reguła PAN NIKT

Napisany: 2006-10-05 Dodano: 2006-10-06 00:01:56

Ten wiersz przeczytano 962 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie