Wieczorne rytmy

Sobota wieczór, miasto ucichło na chwilę.
Ciepła kolacja na stole tumani swą wonią.
Codzienne praktyki zostawiam dziś w tyle,
do stołu zasiadam, znajomi wciąż dzwonią.

Woda gorąca wesołość do życia przywraca.
Gotowy do wyjścia czas kluczem zamykam.
W wieczornych zapachach zmysły zatracam.
Garściami przelotne dobre chwile chwytam.

Do końca świata żeby grali spraw Boże!
Krew płynie światłami do przodu gnana,
w rytmu pląsach duszę z radością ułożę.
Normalność uśpioną zostawiam do rana.

autor

TomekJ82

Napisany: 2010-12-29 Dodano: 2010-12-30 00:03:50

Ten wiersz przeczytano 581 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie