Wieczory w Lipnicy

Gdy zmierzch zapada,snując szarość nocy,
na niebie milion gwiazd migoce.
A księżyc zatacza łuk nad horyzontem
i oświetla wszystkie najciemniejsze kąty.

Wtedy właśnie zapalam
trzy świece na stole stojące.
Cieszą mnie ich płomienie migocące.

Rozpalam w piecu,który ciepło daje.
Palone drewno pomruki wydaje.
Wieczór to najmilszy,bo mój własny się staje.

A moje myśli biegną na rozstaje.
Jedne biegną do Ciebie moje kochanie.
Drugie do moich synów i wnuków kochanych!

autor

Stnisława39

Dodano: 2011-10-19 12:57:34

Ten wiersz przeczytano 565 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Romantyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie