wieją wiersze z północy

Wiersz nie może być smutny...

ooo... jak ładnie, trafiasz w 10 :-)

Właśnie przed chwilą wszedłem na stronę, by przejrzeć
wiersze Szymborskiej. Kliknąłem (od niechcenia) parę
wierszy i Twój mnie zatrzymał. Jest jednym z tych,
które się zapamiętuje i nie mogłem się powstrzymać, by
nie skomentować. Zmieniłbym na końcu na: "jak
wierszem północy" by nawiązać do tytułu i zamknąć jak
klamrą cały wiersz, a tak powstały w ten sposób prosty
rym "od nocy" - "północy" wraz z nieregularnością
reszty, sądzę że by nie drażnił. Pewnie jeszcze bym
coś zmienił, ale to już zupełnie nieistotne. W
porównaniu do innych wpisywanych tu tekstów - ten, to
naprawdę wiersz. Gratuluję i pozdrawiam.

ładne ale się nie zgodzę zależy jaki humor ma poeta i
jakie emocję nim targają +

ja bym powiedział że wiersz zależy od duszy poety...od
jego stopnia wesołości lub smutności....ten Twój jest
ani smutny, ni wesoły....taki wiejący od północy