Wielka Japa
z nosem chodził do góry dumny paw
że wszystko w zacietrzewionej
pustułki głowie mu się układa
w plotkarski światek kukułki wpadł
i echem co nie powinien w koło
rozpowiada
depcze po innych kreując na orła
nawet na pozę wróbla jednak zabrakło
ludzkiej siły
świnia nie ptak
(*dziękuję Zyto :) poprawiłem na ile potrafiłem )
autor
Ireneusz Szczepaniak
Dodano: 2009-12-01 06:49:37
Ten wiersz przeczytano 940 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
inteligentnie, genialnie ! pozdrawiam serdecznie! :))
Perelka nie wierszyk, slicznie!
Tak, podobne zdanie mam jak Ula,żeby być ptakiem,
trzeba być porządnym i prawym człowiekiem.
Wiersz na tak
Super, nic dodać nic ująć.
Wiersz z pomysłem :) Znam taką świnię uważającą się za
orła.
genialny !!!! pozdrawiam
wymowny miniaturka -WYMOWNA
:)dobrze napisany wiersz!
Bardzo dobry,wymowny wiersz.Jest taki wielki
orzeł,który się panoszy,kiedyś napisałam mu w
komentarzu słowa Paulo
Coelho: "Kto pomaga innym,sam otrzymuje pomoc.Należy
przekazywać swoją wiedzę innym.Dlatego wojownik
światła zasiada przy ognisku i opowiada o swoim dniu
walki", "Droga uczy szacunku do wszystkiego, co małe i
kruche.Obyś zawsze wiedział,jak się zachować w każdej
sytuacji".Żeby zostać dobrym krytykiem trzeba być
prawdziwym i człowiekiem.Pozdrawiam serdecznie.
Dla mnie po prostu mistrzostwo. Wyjątkowo napisane.
Wart przeczytania, ludzkie przywary zwalone na ptaki
miniaturka super, wymowna, sporo jest takich ptaków w
realnym świecie, niestety...pozdrawiam serdecznie
Przywary ludzkie,były i będą,mądry wiersz z orlim
pazurem:)
Bywa i tak w tym świecie;)
Paw pióra nastroszył..i wszędzie się panoszył...nic
dodać nic ująć...wielkie brawa..
Zwierzęta tak jak ludzie, ciekawie poprowadzony temat,
pozdrawiam.