wiem
wiem że byłeś
tam gdzie niebo
że tęskniłeś
tam gdzie gwiazdy
srebrnym pyłem
nasze dusze rozświetlały
wiem że byłeś
tam
gdzie bywają motyle
że płakałeś
z ciszą w lesie
tam gdzie nieba skłon
a ziemia w ogniu
wiem że jesteś
choć już gwiazdy
nam nie świecą
wiem że patrzysz
czasem w lustro
w zamyśleniu widzisz
tęskne serce
to co pragnie
zostać z tobą
tu na zawsze
autor
Sabina Gancarz
Dodano: 2017-04-09 10:56:37
Ten wiersz przeczytano 1417 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (56)
kochani dziękuję za odwiedziny
wszystkim życzę miłego wieczoru:)
Ach jak ladnie :)
Pozdrawiam:)
Piekna melancholia, wypelniona tesknota.
Pozdrawiam Sabinko.:)
Czasami pozostaje nam nostalgia, dobrze, że są piękne
wspomnienia :)
Pozdrawiam.
Ładna melancholia Sabinko
Pozdrawiam
serce krwawi i czeka a nuż...pozdrawiam
niemożliwe,wiesz wszystko:)
Pozdrawiam:)
Skoro jest to się zjawi,
by sercu radość sprawić!
Pozdrawiam!
ładny, refleksyjny wiersz o miłości..."wiem, że nic
nie wiem" nie ma tu racji bytu+:) pozdrawiam Sabina
Ładnie, z melodyjną melancholią...
-- tęsknota zawsze jest tam, gdzie i miłość bywa
- :)
Ładnie, melancholijnie.
Miłej niedzieli :)
Ładny wiersz przepełniony tęsknotą...miłej niedzieli.
rozstania są najgorsze i zawsze pustkę pozostawiają
miłej niedzieli
Pięknie piszesz,ciężko po rozstaniu.
Pozdrawiam:)