* * * * *

Leżę w łóżku jestem chora
Czas wlecze się jak nigdy
Mijają minuty bezczynności
Moje myśli zahaczają o świat marzeń
Płyną w krainę wyobraźni
A w domu znów kłótnie sprzeczki
Wszechobecne wzajemne niezrozumienie
To moja wina brnę w zakłamanie
Boję przyznać się do błędu
Cała ja z głową w chmurach
Mówiąca o wielkich ideałach
A w życiu różnie
Pełno w nim sprzeczności
Aż ciężko to zrozumieć
Nie będę się nad tym zastanawiała
Życia nie można określić jednoznacznie
To cały jego urok-ta niewiadoma

autor

Martysia07;)

Napisany: 2007-02-20 Dodano: 2007-02-20 12:35:39

Ten wiersz przeczytano 594 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie