...

Nigdy nie jest zbyt ciekmno, by móc płakać bez bycia zauważonym.
udając chęć do zycia, niszczy się wszystko w to co wierzyłem.
głubiąc się w wypowiedziach omal nie zdradzam swojego ja.
nasłuchując melodii z niezrozumianą mi treścią, uciekam wzdłóż korytarza zwątpienia, kłamstwa i nienawiści.
pochłonięty snem nie czuję strachu, czuję jakąś zupełnie nieznaną mi rzecz, ten piękny obraz niszczy głos budzący mnie wczesnym rankiem z tego pięknego snu.
wspominając przykazania, po policzku mym czysta łza spływa, gdyż wszystko jest tak nieistotne.
szukając preparatu na zniknięcie blizn, sprawiam, że stają się one zupełnie świeże.
poszukując miłości, znajduję tylko straszny przenikający ból.
patrząc na starą, podartą widokówke, myślę i po co to- dla kilku chwil.
później zostaje z niej tylko popiół, w iskrach ognia znikło to wspomnienie.
spostrzegając zdjęcie z przed dziesięciu lat, szukam siebie, odnajaując swe odbicie w fotografi- to nie ja, ja jestem martwym kawałkiem w swoim życiu.
śmierć i życie nieodłączne tematy w mojej głowie, dzieląc na dwie części życie mam już za sobą, teraz czas na śmierć nie będę odliczać dni i godzin.
stojące na stole opakowanie tabletek, przychodzi mi na ratunek dziś, już nie będę musiał czekać, odliczać dni...

autor

blackflower

Dodano: 2009-02-19 08:37:52

Ten wiersz przeczytano 653 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie