...*...*...*...

Gdy byłam bardzo zmęczona
Brałeś mnie na barana,
I zawsze byłam dumna
Że starszego brata mam.

Gdy szliśmy razem drogą
Nie bałam się nikogo,
Bo byłeś tylko dla mnie
Ja cię miałam.

Mówiłeś, że jak jakiś kłopot
Moje serce i oczy zasmuci,
To zawsze mi pomożesz
I nigdy nie porzucisz.

Lecz to niedługo trwało
Bo mi ciebie zabrała,
Ta, co wszystkich słabych
W swą przepaść zaciągała.

Otumaniony jej urokiem
Nie rozejrzałeś się na boki,
I wpadłeś prosto w skrzydła
Anioła śmierci...który tam stał.

minęło tyle lat...a ja do tej pory nie mogę się z tym pogodzić... W to, że Go nie ma... i nie będzie...

autor

Dusia1965

Dodano: 2008-10-28 08:41:47

Ten wiersz przeczytano 525 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie