***
zarysuje mi Ciebie gór pasmo
słońcem doprawione, aby nie zgasło
nigdy to, co w głębi twojej
krąg ludzi, co są mi bardzo blisko
otacza ciasno gorące ognisko
i to ty właśnie
głośną drżą struny mojej gitary
a we śnie zmęczeni zaznają wiary
siebie nie poznajesz
Piękno Wieczyste!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.