***

Angelice…

Ty wiesz
Jak ma na imię
Ostateczna samotność
Puste ściany pokoju
Zwiędłe kwiaty w wazonie
-ostatnie wspomnienie szczęścia

Ty wiesz
-bywa taka rozpacz
Co nawet łzy
Odbiera bezpowrotnie
Innych ludzi
Nie pozwala usłyszeć

Ty widziałaś
Blade świty
Co przychodziły uparcie
Witały
Sine oczy
Szarym śniegiem
I od dawna uchylonym oknem

Ty wiesz
Jak można siedzieć
Na pustym łóżku
Trzymać pięści w zębach
Wbijać paznokcie
W zakrwawione dłonie
I nie wiedzieć nawet
Czy jeszcze jest ranek
Czy już wieczór idzie

... i wszystkim tym, których najbliższy człowiek odszedł nieodwracalnie na drugą stronę światła...

autor

@IRAM

Dodano: 2007-01-22 09:32:52

Ten wiersz przeczytano 399 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie