Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

****

ogolone
już są drzewa
między nimi
wicher śpiewa

powalone
ich konary
starość
już dojrzewa

warkocz
z liści upleciony
szybko włożę
do wazonu

drzewo
stary człowiek
już ze śmiercią
tańczą sobie

autor

keyt

Dodano: 2009-11-23 10:29:39
Ten wiersz przeczytano 789 razy
Oddanych głosów: 17
Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Przyroda
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (8)

sol89 sol89

te ogolone drzewa kompletnie mnie powaliły ;)

jardud jardud

Często obarczamy naturę odpowiedzialnością za śmierć,
a jednak się od niej w zupełności nie odwracamy.
Właśnie ta ambiwalencja filozofii przyrody jest tym,
co potrafi nas zauroczyć...

Jutta Jutta

Tak po prawdzie tańczymy wszyscy, ale nie każdy
przytupuje.Wiersz ma duszę.

ula2ula ula2ula

wystrój wiersza zmierza z każdym słowem w opisie
przyrody do ogołoconego drzewa starości która ma rytm
końca.Zgrabny Oddaje zbieżność w sensie oczywistego
cyklu człowieka i przyrody +

WitKa WitKa

Czas zarówno przyrody i człowieka nie oszczędza.
Ciekawy wiersz.

blondynka8 blondynka8

Ciekawie piszesz, taniec ze śmiercią, czas
przemijania. Ja dziękuję, nie tańczę. Póki co:)))
Pozdrawiam.

Tatianka Tatianka

Stary człowiek i taniec ze śmiercią ,ale ile przeżył
czy ktoś w to uwierzy.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »