Wiersz czwarty
Ratunku
pomocy
woła człowiek
w chwili śmierci
a przecież
śmierć
miała już
swój pogrzeb
na krzyżu
po śmierci
wszystko będzie
takie pierwsze
i nowe
pełne radości
i miłości
autor
neplit123
Dodano: 2014-12-14 19:46:51
Ten wiersz przeczytano 560 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
:)
Wojter, wiara w "nie" zubaża życie, wiara w "tak"
nadaje sens wszystkiemu ...
wiersz obudził moją czujność względem autora i treści,
które przekazuje w wierszach...
Bardzo dobry wiersz.
Umieramy na chwilę.Pozdrawiam
Tam się śpi.
Weź pod uwagę rady, które dostajesz w komentarzach.
Hmm ciekawie jak tam bedzie:-)
No tak, nie umrzemy na wieki, tylko "na chwilę".
Śmierć dla nieżyjącego jest snem, nie ma dla niego
upływającego czasu i niczego, co pod słońcem ma
miejsce.
Tak będzie, gdy przejdę przez bramę śmierci:
Jak jeleń biegną Tam myśli moje,
Nad wody czyste, puszyste łąki,
Źródła, ruczaje i wodopoje -
Tęskne oazy dla naszej rozłąki.
Jak mówi pismo "Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem
kto wierzy we Mnie nie umrze na wieki"
Myślę, że po zmartwychwstaniu.
Po śmierci sobie śpimy (mówi pismo), chociaż większość
sądzi inaczej.
Pozdrawiam!
będzie? - a kto to wie?