Wiersz dwieście czternasty
Prawdą jest
to że
gdy rzucasz
w kogoś błotem
i nawet gdy spudłujesz
to pobrudzisz
sobie ręce
a jeśli zabłądzisz
to tylko tam
gdzie chciałeś
bo kiedyś
czas nas osądzi
czy uczciwie
tak bo jakże inaczej
dlatego obudźmy
w sobie
uśpioną przyzwoitość
autor
neplit123
Dodano: 2017-08-21 15:16:38
Ten wiersz przeczytano 295 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Bardzo dobry refleksyjny wiersz i tyle mądrości
zawiera. + i Miłego dnia.
Ciekawa refleksja.