Wiersz osobisty

Sorry za dubel komentarzy, miałam problem z ich
wysłaniem.

Wiersz z duża dawką wrażliwości,
niestety takich osób jest wiele,
te co mają net, łatwiej sobie z tą samotnością
poradzą, ale są i takie, które netu nie mają, albo nie
mają pasji, albo np. ledwo co widzą, życie często nie
jest bajką, zwłaszcza dla ludzi starszych poznałam
takie osoby, choć sama też już młódką nie jestem, a
zdrowie też mogłoby być lepsze, ale nie jest jeszcze
najgorzej.
Pozdrawiam wieczornie, z podobaniem dla wiersza.

Wiersz z duża dawką wrażliwości,
niestety takich osób jest wiele,
te co mają net, łatwiej sobie z tą samotnością
poradzą, ale są i takie, które netu nie mają, albo nie
mają pasji, albo np. ledwo co widzą, życie często nie
jest bajką, zwłaszcza dla ludzi starszych poznałam
takie osoby, choć sama też już młódką nie jestem, a
zdrowie też mogłoby być lepsze, ale nie jest jeszcze
najgorzej.
Pozdrawiam wieczornie, z podobaniem dla wiersza.

Samotność to głównie wytwór psychiki. Wiem ze czasem
się trudno z niego wydostać, gdyż wydaje się że świat
się na nas uwziął. Trzeba uświadomić sobie tylko że
świat jest pełen takich ludzi którym brak ciepła i
pomocnej dłoni którzy nie potrafią skruszyć skorupę
która niby stanowi dla nich bezpieczny azyl. Trzeba tą
skorupę rozbić i ruszyć do ludzi by dać sobie szansę.
To coś takiego jak Bej. Jeśli byś się tu nie pojawiła
pisanie by nie miało sensu, a tak sens odnalazło.
Pozdrawiam z uśmiechem:))))

Chyba nie ma nic gorszego na tym porąbanym świecie,
jak samotność, nawet w tłumie obojętności ludzkiej.

Serdeczności.

Bardzo wymowne wersy chwytają za serce, pozdrawiam
ciepło.

Smutne ale skoro długopis jeszcze w dłoni, to cieszmy
się i z tego.
Samotnym można być nawet w dużej rodzinie. Życie jest
dziwne podobnie jak świat.

Zycze dużo zdrowia!

Samotność i choroby to najgorsze co człowieka może
dopaść. Pozdrawiam i przytulam.

Samotność rodzi nie raz piękne wiersze. Wzruszająco.

Pozdrawiam serdecznie :)

samotność pisze smutne wiersz i widzi więcej dookoła

A wiesz, często się zastanawiam czy nie byłoby lepszym
takie urządzenie świata, że w pewnym ludzie nie
mieliby wyboru - tylko zwyczajnie przechodziliby do
DOMU LUDZI STARYCH
i tam nie byliby sami. Opiekowaliby się jedni drugimi.
Tylko parę osób stanowiłaby etatowa obsługa. To
niekoniecznie musiałaby być umieralnia. Przydomowe
ogródki, pole golfowe, przyrządy gimnastyczne i całość
na miarę XXI wieku. Oczywiście emerytury w całości
przekazywane do wspólnego worka, którym by zarządzał
mądry uczciwy Zarząd (ale nie sztab chciwców).

I wydaje mi się, że w takich warunkach samotność nie
miałaby miejsca.

a jednak są ci co czytają. Samotność staje się
miniejsza.

Wzruszyłaś...nigdy nie odkładaj pióra i pisz dla
nas...
przytulam :*:) miłego dnia Halinko

Czytelny przekaz. Wiersze zbliżają tych, którzy je
piszą.
Miłej soboty:)

Dobrze, że w internecie można też nawiązywać
znajomości.
A hobby też pomaga.
Pozdrawiam