Wiersz trzysta pięćdziesiąty
Gdybyś mieszkała za siódmym lasem
to nie będę marudził
tylko do drogi się zbiorę
by choć na chwilę cię zobaczyć
gdybyś mieszkała za siódmą rzeką
to nie umiejąc pływać
do każdej wejdę rzeki
by móc cię za rękę potrzymać
gdybyś mieszkała za siódmą górą
to na wszystkie góry wejdę
bo jakbyś spadała
to ja za tobą
rzucę się w przepaść
autor
neplit123
Dodano: 2018-07-25 16:20:42
Ten wiersz przeczytano 1314 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
I to się nazywa Miłość :)
☀
Trzeba naprawdę kochać by zdobyć się na takie
wyznanie,pozdrawiam tęczowo :)
Świetny wiersz pozdrawiam serdecznie;)
Czego się nie robi dla... moc pozdrowień
Miłość jak z bajki, piękna i pełna poświęcenia...
pozdrawiam serdecznie
Piękny wiersz i niezwykłe poświęcenie. Serdecznie
pozdrawiam
W wierszach wyobraźni na wszystko
można pozwalać,
w życiu rozumem warto się kierować,
by w przepaść z wysokich gór nie spadać
z drugą stroną tuż obok wciąż obcować...
Fajny wiersz. Pozdrawiam. Miłego tygodnia :)
Pełna determinacja. Ładny.
Odwaga, oddanie i miłość to cechy warte uznania.
Pozdrawiam :)
to nazywa się poświęcenie ...
Piękny...Pozdrawiam:)
https://www.youtube.com/watch?v=5qISsCfzwQs
Pozdrawiam Neplit, wiersz ma charakter i
konstrukcję która przekonuje.
Piękny utwór miłe słowa
nie trać czasu gdy serce woła.
Pozdrawiam
Mam nadzieję, że Ona nie mieszka za siódmą górą a Ty
pożyjesz jeszcze duuuużo lat. :)
Pozdrawiam.
piękne wyznanie..pozdrawiam