wiersz o tym jak to się bywało...
daj mi zatrzymać się mój panie
choć uczyniłeś rwącą rzeką
każde rozliczyć chcę kochanie
cicho zapytać się dlaczego
ile potrzeba było słońca
by ogród został pożądaniem
żeby nie miało nigdy końca
to co nam niby niepisane
ilu muzyków trzeba było
aby orkiestra wiecznie grała
gdy dojrzewała każda miłość
i nie została zwykłym zamiast
łzy wysychały pod powieką
pozostawała mi niepamięć
choć uczyniłeś rwącą rzeką
daj mi zatrzymać się mój panie
Komentarze (10)
Rytmem serca życie nasze napędzane,
przyjdzie się zatrzymać kiedy ono stanie!
Pozdrawiam!
Świetny wiersz a tytuł genialny :)
Jestem pod wrażeniem... zatrzymałeś...pozdrawiam :)
zatrzymałeś mój panie
BARDZO :)
Wiersz.
Ciekawy przekaz. Odbieram jako prośbę kochliwego
człowieka o wieczną miłość.
Zastanawiam się, czy "niepisane" nie powinno być bez
spacji? Miłego wieczoru:)
Pięknie! Uwielbiam Cię czytać Autorze :)
już za sam tytuł należy się + :)
Piękny wiersz