Wiersz zza oceanu

Dedykowany Idze (Enigmatycznej)

Takem zmęczony, aktywności... mrowie
Nie ma się kiedy podrapać po... głowie
Imprezy wszędzie: kościół... festiwale...
I to w upale!

Lecz jakem przyrzekł, tako i napiszę
(Choć w głowie pustka, gorąc, ledwie dyszę)
Dla Igi skrobnę strofę (myślę śliczną)
Enigmatyczną.

Chrapię nad kartką, Wena szturcha w ramię
- Obudź się wreszcie... obiecałeś Damie
Co czeka, tęskni... nie zawiedź Jej brachu
Pisz... choć po trochu!

- „Popatrz już lato i słońce wysoko...”
Tak ci pisała pod Twym wierszem.... Spoko
Weno, mam pióro, Iga będzie rada,
Patrz, wersy składam!

Dziś poniedziałek... tygodnia początek
A więc zaczynam... mam już nawet wątek
Którym jest opis imienia krótkiego
Tak... „Igo-wego”.

Choć ono „zwięzłe”, ale osobliwe
Cechuje kogoś z charakterem tkliwym
Pracowitego, poukładanego...
Ale skrytego.

Szczęśliwa liczba dla Niej to jest osiem,
Lubi najbardziej wiosnę oraz jesień,
Pluton i Wenus także Jej sprzyjają...
Bogactwo dają



I widzisz Weno, choć upał dokoła
Pot mi się leje... i nie tylko z czoła!
Strofę saficką dla Igusi miłej
„W lot”... wypociłem!

Mam nadzieję, Iguniu, że Ci się podoba. Poniedziełek 4. 06. 2022

autor

Pan Bodek

Napisany: 2022-07-04 Dodano: 2022-07-05 21:19:22

Ten wiersz przeczytano 3501 razy

Oddanych głosów: 56

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie