wiersze, wierszyki
witajcie Bejowicze, dawno mnie nie było więc witam Was ponownie.....
czytam wiersze, wierszyki poematy i ody
wielkich mistrzów to dzieła,
wielkich, starych i młodych
czytam, myślę, podziwiam, w dumę wpada me
serce
chluba to dla narodu, wszyscy cenią je
wielce
rymy gładkie i zgrabne, dopieszczone
fachowo
czytam, myślę, powtarzam, wciąż na nowo i
nowo
a me biedne wersety zalegają w sztambuku
brak im światła dziennego, ludzkich
wzruszeń, posłuchu
a me smutne wierszyki kurz pokrywa
wieczorny
kir żałobny nad nimi, obraz świata
upiorny
i nic więcej napisać nie potrafią me
dłonie
żadnych rymów ułożyć, chociaż serce wciąż
płonie
nic napisać nie mogę, serce z żalu sie
ściska
chciałbym odejść daleko, gdzie mnie pożrą
wilczyska
Komentarze (3)
Wena twórcza nie zawsze nas dopada, lecz już czas na
to by jednak odkurzyć te wiewrsze i umieścić je
tutaj......
Pewnie, baju, baju, akurat to prawda, jak taki
leciutki jak pióreczko wiersz tu czytam. Oj masz
talent, niejeden może ci pozazdrościć a ty na
przekorę wiersz smarujesz o beztalenciu a ja go tak
podziwiam.
wiersz jest wprawnym piórem zapisanym widocznie Autor
lubi pisać utrwalać w formie swojej a jest elegancka
Wilki zawsze są bo im głębiej w las tym więcej wyzwań
ale wtedy lęk mniejszy Podoba mi się szczerość i jasny
przekaz myśli