Wierzyłaś

Mojej przyjaciółce

Wierzyłaś


siądźmy obok siebie
jak za dawnych lat
chwyćmy się za ręce
jak wtedy
gdy wołał nas świat


spójrzmy sobie w oczy
tak jak przed laty
one wtedy błyszczały jak kwiaty


dziś:
to nie te ręce?
to nie te serce?


wiem:
już szron na głowie
dusza potargana
udręczona i niekochana


ale:
warto było
czekać takiej chwili
Bogu niech będą dzięki
żeśmy w to wierzyli

Ani i Rafałowi

autor

bassska

Napisany: 2008-06-23 Dodano: 2008-06-29 12:26:55

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie