Wieś mojego dzieciństwa
Dziś po latach, gdy młodość swą czasem
wspominam,
o minionym dzieciństwie rozmyślać
zaczynam.
W świecie szarości miasta, stukotu
tramwaju,
tęsknię za lasu szumem i pluskiem
ruczaju.
I widzę życie na wsi, tak jakby na
dłoni,
a wspomnienia najsłodsze moja pamięć
goni.
Znowu pachnie mi mleko świeżutko dojone,
obok krów stoją konie od pracy spocone.
Słyszę dźwięczną muzykę, jaką dają kosy,
ostrzone po zagrodach, gdy wyzłocą się
kłosy.
I czuję zapach trawy koszonej przy lesie
i rześki chłód znad rzeczki, gdy wiatr go
przyniesie.
Znam też oddech gorący południa
skwarnego,
co otacza żniwiarza kośbą zajętego,
gdy od świtu do zmroku dnia pracowitego,
od kosy nie odrywa wzroku skupionego.
Znam chłód źródła leśnego, co z ziemi
wypływa,
gdzie latem w zimnej wodzie bańka z kawą
pływa,
to najlepsze jest picie na skwarną
pogodę,
bo na wnętrze rozgrzane sprowadza
ochłodę.
Nawet widzę te krowy, przeze mnie
pasione,
które leżą pod lasem, mając z drzew
ochronę
i żałosnym ryczeniem wciąż mi znaki
dają,
że do łyka tej wody, także prawo mają.
Dzisiaj nie ma już tej wsi, ani tej
zagrody,
znikło nawet źródełko krystalicznej
wody,
jest jeszcze tamta łąka, ale jakaś mała,
a z lasu sosnowego kępa drzew została…
M.N.
Komentarze (23)
Całkiem odmienne i dalekie dzieciństwo od mojego
spędzonego w mieście. Ja spędziłam więcej czasu na
sali gimnastycznej i na podwórku natomiast peel
oddychał pełną piersią, spędzając czas na łonie natury
:))
Jak bym tam była. Piękny słowem malowany obraz.
Pozdrawiam
Przypomina mi to opis wsi bieszczadzkiej- bo tak
kiedyś było.
czyżby 'Gospodarstwo' :)
Świetnie opisałeś wioskę.Wprawdzie ja mieszkam na wsi
ale już to nie jest tak jak kiedyś:)
Pozdrawiam:)
Nostalgiczne ładne wspomnienia:) Pozgrawiam
serdecznie:)
Bardzo ładny, pełen nostalgii wiersz.
Serdeczności przesyłam:)
Piekny obrazowy wiersz Lubię wspominac miejsca bliskie
memu sercu
Pozdrawiam serdecznie :)
malowniczo napisany
ladnie napisane pozdrawiam
Witam,
dziękuję za odwiedziny.
Dobrze jest je mieć...
Trzeba na nie zapracować.
Podoba mi się ten sielankowy, bardzo barwnie opisany
obraz dawnej wioski.
Czuję i ja ten smak źródlanej wody...
A smak poziomek zbieranych na leśnej polanie,
na języku do końca życia mi pozostanie.
Miłego wieczoru.
Serdecznie pozdrawiam.
Mile wspominasz i calym sercem,
"Wies swojego dziecinstwa", czuje sie w slowach, ogrom
tesknoty, za przeszlym, zostanie to zawsze w Tobie,
chociaz, juz nie ma tej wsi, jaka byla.
Wiersz na TAK.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Oczywiście plusik
Opisałeś jak w Panu Tadeuszu Gospodarstwo Pozdrawiam
Serdecznie
pięknie malowniczo z nieukrywaną nostalgią wspominasz
lata gdzie szczęśliwe dzieciństwo - też mam podobne
wspomnienia ;-)
pozdrawiam serdecznie;-)
Dzisiaj ze wsi nic nie zostało, ale jest wszech
panująca demokracja..tfu;))