Więzień II
Widzisz tą kostuchę w moim oku?
Jak kosztuje moją duszę?
nie pozwala odejść,
porzucić,
zacząć nowe życie
Zmusza do cierpienia
bez żadnego uniewinnienia
posiadła moje ciało i duszę
kosztuje moją skruchę
pragnie unicestwienia
kompletnego spustoszenia
Proszę Cię o pomoc
chyba nie chcesz...
abym spoczął w ciemności czeluściach?
autor
Slaver
Dodano: 2006-06-23 14:22:46
Ten wiersz przeczytano 447 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.