Wiosenny ranek
Otulony w mgielny welon,
z zorzą złotą w ręku,
by nie strącić kropel rosy,
idzie po maleńku.
Delikatnie bezszelestnie,
budzi lazur nieba,
rozlewając wiązki światła,
na ziemskie bezbrzeża.
Głaszcze co po drodze spotka,
światłem bez dotyku,
by zamknięte płatki kwiatów,
wstały dla promyków.
Blade cienie co zasnęły,
wraz z słońca zachodem,
wstają chętnie bo je ziemia,
pieści jeszcze chłodem.
autor
Dajna1
Dodano: 2015-02-23 10:25:40
Ten wiersz przeczytano 3455 razy
Oddanych głosów: 56
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (93)
Pięknie:-) :-) :-) . Pozdrawiam serdecznie
cudowne to Twoje budzenie, delikatne i takie
pastelowe, pozdrawiam słonecznie
ABY DO WIOSNY.P+++
Tematycznie podobny do mojego:)
Pozdrawiam:)
Bardzo ładny. Pozdrawiam :)
Niech już nastanie wiosna :)) Pozdrawiam!
Ładny przyjemny wiosenny wiersz. Czekamy na wiosenkę.
Pozdrawiam.
Przyjemny nastrojowy wiersz:) Miło było przeczytać:)
Pozdrawiam:)
Udany cieply wiersz pozdrawiam
Ładnie napisany, ciepły wiersz.
Jeśli zdecydowałaś się na interpunkcję, to trzeba by
było uzupełnić przecinki. Poprawnie jest "ze złotą".
Pozdrawiam:)
Dobry wiersz, ale jakby czegoś brakowało. Nie wiem
może się nie znam, z uznaniem dla Autora.
Piekny ten poranek u Ciebie:-).Pozdrawiam cieplutko.
Piekny ten poranek u Ciebie:-).Pozdrawiam cieplutko.
pieknie napisany lekki wiersz)+
Zapachniało kwiatami w Twym wiosennym poranku i widzę
przez okno że i słonko jaśniej świeci ,pozdrawiam.