Wiosna
Idzie,idzie nasza wiosna
wtedy buzia jest radosna.
Drzewa sie zielenią,
odwrotnie jak jesienią.
Budzą się kwiatków pączki
gładkie jak dziecka rączki.
Brać leśna również wstaje
pędzą na drogi rozstaje.
Na mojej grządce tulipan rozrasta
wstaje dumny,mówi basta.
I robaki z ziemi wstają,
pięknie wiosnę pozdrawiają.
Na łąkach przebiśniegi się
ukazały
i przepięknie się kłaniały.
Przyleciał również skowronek
co miał zadarty ogonek.
Wnet wszystko powstawało
i wiosenkę pozdrawiało
autor Mirosław Jabłoński Zakopane.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.