Wiosna
Poranna rosa daje znak dotyku trawie
Rozbudzone stokrotki uśmiechają się
łaskawie
Wierzba choć płacząca szelestem delikatnym
rozsyła marzenia
Niebo na jasny błękit się zmienia
Strumyk płynie swym nurtem bezkresnym
a na gałązce listek staje się coraz
większym
A ja zbieram kwiaty radośnie i przyglądam
się tej pięknej wiośnie
Marzę by na zawsze ona w sercu była
By wszystkie ciemności przysłoniła
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.