WIOSNA

Drżenie ubielonych drzew
W niepokoju gładkich niebios,
Na istnienie chciwy śpiew
Z zapomnianych dni wywiedzion.

Najsoczystsza zieleń traw
Wyostrzona z skóry ziemi,
Pośród pól rozlany staw
Wypijany ciepłym tchnieniem.

Krople z długich nosów chmur
W parasoli małych chustkach.
Grabi grzbiet o szary mur,
Widły kształt piszące jutra.

Odurzone wonią psy
Zgadujące porę roku.
Kwiaty śniące kwietne sny
I motyle czas powrotów.

autor

zenon63

Dodano: 2006-06-19 08:29:19

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie