wiosna
no tak reaktywacja zachodni wiatr znowu wieje znowu spragnionym przynosi nadzieje
wiosna - znów powietrze nią
przesiaknięte
a serce znów niestety pęknięte
ona nadchodzi przynosi milość
a mnie się na sercu tak źle znów zrobiło
coż począć trzeba zyć dalej niestety
czy znów zaczną się nocne kabarety
nie raczej do tego nikt nie dopuści
a może amor znów swą strzałę wypuści
może dwa serca niedawno odrzucone
staną się jednak sobie przeznaczone
nikt tego nie wie nikt nie zrozumie
bo milość jest po to by być a nie rozumieć
autor
zachodni Wiatr
Dodano: 2009-03-01 21:32:06
Ten wiersz przeczytano 568 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
mhm...ta kocnowka...bardzoi do mnie przemowila,dobre
podsumowanie i stwierdzone z rozbrajajaca
prostota,napisales"twoje wiersze smutne dlaczego"i
zatrzymal mnie twoj komentarz,nie znalazlam
odpowiedzi...Pozdrawiam cie zachodni wietrze,jak to
bylo?z kim chce,gdzie chce i kiedy?;)
nie wiesz nie wiesz nie rozumiesz nic...
nie chodzi akurat o rymy w tym wierszu no ale dobrze
że to pod uwagę wzięłas :D przemyślę to i postaramn
się poprawić
Meritum tekstu jest zasadne, lecz rymowanie niezbyt
jest ładne, weź wietrze zachodni to pod uwagę, nie
rymuj ze sobą części mowy tych samych, krzyżuj
dowolnie przymiotnik z rzeczownikiem lub czasownikiem,
ale tych samych ze sobą unikaj, a wszystko będzie ok.