Wiosna w sieci
Dziwna ta wiosna, rodzi się inaczej,
życie nowe zupełnie jak i umieranie,
forsycje kwitnące i smutkiem pachnące
a w parkach i lasach ptaki sobie grają.
Kroki się zapodziały i jezdnie milczące,
uśmiechy w kagańcach za mgłą okulary,
w strachu dłonie osobno nieposzukujące,
dziwny jest ten świat, inny niż ten
stary.
Wolność zalękniona, bliskość się ukryła
za szklane ekrany, pogoda też szklana,
serca się zbudziły, kochanie też inne,
biegniemy przez sieć do siebie od rana...
Komentarze (11)
Sieć modna teraz bardziej jak real... za ekranem każdy
bezpieczniej się czuje... dziwne czasy nastały Zenonie
:-)
To prawda dobrze że jest sieć to nasze małe okno na
świat - wiosna jest piękna a jak się cieszyć z tego
gdy pandemia ogranicza nas . Bardzo ładny wiersz -
pozdrawiam:-)
Dobrze że chociaż ta sieć jest.
Świetnie uchwycone realia tej wiosny. Oby następna
była już wolna.
Pozdrawiam serdecznie Mario, dziękuję za wizytę i
komentarz
Zenon
Zgadzam się z Tobą Anno. Dziękuję za wizytę i
komentarz, pozdrawiam
Zenon
Witaj @zyka, dziękuję za wizytę i komentarz,
pozdrawiam.
Zenon
Dziwna ta tegoroczna wiosna, masz rację.
Pozdrawiam serdecznie :)
przez sieć bezpieczniejsze rozmowy niż w realu.
Tak wiosnę mamy rzeczywiście dziwną.
Trudny czas zaćmił wiosenną/. Ciekawie ujęte.
Dziękuję MAESTRO
Pozdrawiam
Udany wiersz pozdrawiam