Woda

Sennie poganiam fale
Przy tym tracąc równowagę

Już wiele zbędnych wiatrów
Wyprowadziło mnie z równowagi

Daleko w nagie pole
Pozbawione nawet skąpych łodyg

Mimo to jakoś znajduję grunt
Ulepiony z niepewnego piasku

Boję się że kiedyś mi umknie
Kiedy za bardzo poddam się melancholii

A wtedy nie zdołam zawołać
Choć wiem że i tak nikt nie usłyszy

Sennie spoglądam na księżyc
Wokół którego niczym świadkowie
Wtórują gwiazdy

Woda pochłania każdy centymetr ciała
Rozluźniając mięśnie

Pozwalając mi na chwilowe osłabnięcie
Unosząc mnie na własnym lustrze

Nad złamanym światłem
Umykającym między drzewami

Klaudia Gasztold

autor

cicha myszka

Napisany: 2022-04-06 Dodano: 2022-04-06 22:27:18

Ten wiersz przeczytano 759 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie