Wodne marzenia

Dla mojego Skarba. . .

Tonąc w marzeniach widzę
Nieskończoność bytów naszych
Dotykam bąbelków ze snami
Przekuwam, znikają, smutno

Zaczyna brakować tlenu, chęci
By płynąć dalej w tej otchłani
Tysiące ludzkich pragnień
Patrzę, wspominam, smutno

Obieram teraz kurs by odnaleźć
Siebie, nas w tych głębinach
Wynurzam się po oddech
Światło, ludzkość, smutno

Nurkuję po raz ostatni w słowach
Że zawsze albo nigdy więcej
Delfiny śpiewają mi pieśni
My, tylko my, pragnienia, radość

autor

GraFiK_ŻyCiA

Napisany: 2006-12-11 Dodano: 2006-12-12 00:36:53

Ten wiersz przeczytano 358 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie