Wojennie

Wiersz zainspirowany niedawnymi wydarzeniami na kijowskim "Majdanie".

Brat strzela do Brata
Siedząc w otwartym oknie
W twarz patrzy mu z bliska
Lecz bez wzajemności

Oddech jego miarowy
Spust dotyka powoli
Jest gotowy do strzału
Rozkaz giń otrzymuje

Wtem huk się rozlega
Panika wśród tłumu
To broń najemnika
Jego krwi potrzebuje

Jak konary drzew nagie
Zupełnie bezbronny
Pada martwy na beton
Z dziurą wyrytą w skroni

Na niebie wron czarnych
Stado kluczy wysoko
Tworząc kondukt żałobny
Niosąc duszę w błękity

Brat strzelił do brata
W imię złudnej wolności
Żądzą władzy jednostki
Zaślepiając mu oczy

autor

titelitury

Napisany: 2014-06-07 Dodano: 2014-09-07 20:54:30

Ten wiersz przeczytano 591 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie