wołanie z karmnika

gdy wiosna jeszcze nie zadomowiła się do końca...

sikora z kowalikiem raz wdała się w dyskusję
kto może zjeść dziś pierwszy a kto ma przybyć później
i z tego powstał hałas okropny niesłychanie
aż zwiedziały się wróble że podano śniadanie
do stołówki przybyły ziaren nieco podłubać
a za nimi kolejka głodnych skrzydlaków długa
sójki znów zapomniały gdzie schowały żołędzie
więc przybyły zuchwałe myśląc że uczta będzie
zajadając się smalcem wrzeszczały w niebogłosy
co zwabiło ciekawskie znudzone ostem kosy
dzięcioł zostawił drzewa robak głęboko siedzi
zerwał słoninkę nie patrząc co zjedzą sąsiedzi
sikorki walą do okien wzywają pomocy
smutne że nikt nie przyjdzie i dużych nie przepłoszy
więc zamiast ptaszki gonić poproszę was tutaj grzecznie
karmcie nasze skrzydlaki gdy zima mrozem zetnie

autor

Zefirek

Napisany: 2010-03-03 Dodano: 2010-03-03 17:27:49

Ten wiersz przeczytano 538 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie