wołanie o utalentowanie
O, jestem tylko twoim wesołkiem. Cóż zresztą człowiek ma czynić, jeżeli nie weselić się? W. Szekspir Hamlet
na nic hamlety i kabarety
na nic kreacje i inspiracje
ulotność porwie i tak
tych co talentu im brak
bez bożej iskry nic nie zaiskrzy
nie zagra ciało co zagrać chciało
sztuk pięknych wiejący wiatr
wrzucając w rachunek strat
niech się nam rodzą zdolniachy
z talentem wielkim po pachy
żeby nie brakło na świecie
hamletów i w kabarecie
autor
annapelka1
Dodano: 2016-08-05 10:29:44
Ten wiersz przeczytano 587 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
NA wesoło
...i niech nie marnują talentu - ładnie poprowadzona
refleksja.
Dziękuję za komentarze i serdecznie pozdrawiam!
nich ich przybywa,,pozdrawiam :)
Och, te nasze dzisiejsze żenujące kabarety.
Pozdro.
w lekkiej formie calkiem powazna tresc:) pozdrawiam
Niech się rodzą:)
Życiowy wiersz.
Pozdrawiam:)
Dla mnie bardzo dobre to wołanie, puszczam oko....
bazyliszka. Serdeczności.
Świetny! Pozdrawiam :)
ciekawy i sprawnie napisany wiersz.
Dolacze do tych, ktorym wiersz sie podoba:)
Witam,
Zdolniacho - ubawiłaś mnie po pachy.
Serdecznie pozdrawiam.
Milego dnia.
Mnie także się podoba w treści i formie:) Miłego dnia.
podoba mi się wiersz zwłaszcza te wewnętrzne rymy-
mało poetów to potrafi.