Wolności zniewolenie
Gdyż jestem, ale mnie nie ma...
Twe dłonie wypalają me serce,
Płomień pocałunków naznacza ciało,
Słowa warg kaleczą umysł,
Serce należy do Ciebie,
Kradniesz mą skrytość,
Łańcuchem do Twych rąk przywiązana,
Tak pragnę wolności skrytej,
Lecz nie podołam w dżungli życia,
Tyś mym domem,
Mym schronieniem,
Wolności oddam się w duszy,
Ciałem wciąż będę przy Tobie.
Zniewoliłeś me uczucia...
autor
Deszczowa Piosenka
Dodano: 2009-05-16 11:12:52
Ten wiersz przeczytano 904 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Czy to smutne? Troche niepokojące, lecz na pozór
romantyczne. Walcz z nie-dystansem.
Piękne wyznanie mhmmmmm nic nie poradzimy kiedy miłość
bywa taka a nie inna...Pozdrawiam serdecznie:)
miłość posiada wzloty i zakręty i treść tego wiersza
w sposó otwarty i zdecydowany
wypowiada te myśli
są różne drogi do celu i niektóre są wskazane
wiersz bardzo wymowny
czuje się zniewolony:):)uczuciami płynącymi z wiersza
Podoba mi się wiersz, ale takie zniewolenie nie nie i
jeszcze raz nie.+
W wierszu namiętne uczucie.I masz rację, w dżungli
życia jest niełatwo bez uczucia...
Piękny kochanie wiersz,ale wierz mi zniewolenie Duszy
jest gorsze jak ciała.Ja jestem tego
przykładem,zastanawiam się,czy COŚ jeszcze pod tym się
nie kryje.Wysłałam dzisiaj,więc pa i proszę o szybki
kontakt,całuski :)))
wiersz bardzo wymowny...pozdrawiam
wszyscy pragniemy tej "wolności skrytej"... piękny
wiersz. pozdrawiam;)