Wracam do domu
Wracam do domu,
do mych wyblakłych ścian,
porannego świergotu ptaków
i ciszy dnia.
Wracam w me rodzinne strony,
odbudować to co zniszczone
przez lata mej nieobecności.
Te puste sady,
pola, łąki,
i dom w którym nikt nie gości.
Wracam do domu
w którym wieje już tylko zimny wiatr,
bo wszystko co mam,
co dał mi mój świat,
wyniosłam stamtąd sprzed wielu lat.
Wracam do domu
wiem, że już czas,
zakończyć ten tułaczy bieg.
Wracam,
bo lepiej jest tam,
wracam do domu.
autor
zapalka
Dodano: 2013-05-19 00:01:09
Ten wiersz przeczytano 915 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Tęsknota do rodzinnych stron...wracaj bo wszędzie
dobrze ale w domu najlepiej:)))
wracaj .. . jak piszesz to Twój dom i tam jest sece
Twoje
piękny wiersz- pozdrawiam:-))))))
Wszędzie dobrze w domu najlepiej, prawda stara jak
świat:)