Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Wrak - Człowiek

Stoję w oknie - wpatrzona, zdumiona
Mocno wtulona w Twoje ramiona
Patrzę bezradnie, jak jakiś Wrak - Człowiek
Czeka na ostatnie zamknięcie powiek

Jak pies bezdomny - umiera cicho
Czeka, aż w końcu weźmie go licho
Myśli, że Tam się wszystko odmieni
Że będzie dużo słonecznych promieni

Że będzie pięknie, jasno i bosko
Że wszystko potoczy się drogą prostą
Nie będzie głodu, nieszczęścia, strachu
Że będzie mieszkać w Najświętszym Gmachu...

Stoimy w oknie - wpatrzeni, zdumieni
Czy kiedyś się żywot ludzki odmieni?
Dlaczego jest tak, że jakiś Wrak-Człowiek
Pod mostem czeka na zamknięcie powiek?

Wiersz z dawno dawno temu. Może i nienajlepszy, ale co mi szkodzi zamieścić :)

autor

Pacyfka

Dodano: 2006-12-04 15:22:26
Ten wiersz przeczytano 449 razy
Oddanych głosów: 6
Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »