Wrześniowa zaduma

przemijanie...nostalgia...zaduma....

Podoba mi się /wysyłam coraz mniej zażaleń

zapominam/ a może z wiekiem stajemy się bardziej
ugodowi w każdej dziedzinie?. Pozdrawiam

niesamowity klimat,wprowadzasz w zadume...pozdrawiam

Siąść na ławeczce i podumać razem z Tobą

"wysyłam coraz mniej zażaleń

zapominam" aż westchnęłam, przepiękny wiersz :-)

...pięknie piszesz o przemijaniu...

Prosić o nowe życie by nie zmarnować starego...?
Zamyśliłam się...

Ogromny plus za klimat. Nostalgia jesienią, jak
najbardziej!

Wrzesień mija a Ty zawijasz się w kokon pajęczyny
niczyja :)

Gdy jesteś szczęśliwa, patrzy na Ciebie Bóg.pozdrawiam
z plusem.

Napisać miałem mniej więcej to co K.n.K, ale nie ma
sensu powtarzać. Przemyślenia się w życiu przydają,
wskazują drogę. Całkiem nieźle.

Nostalgia i przemijanie.
Pozdrawiam.

Pięknie dumasz i wykorzystuj ciepłe dni na takie
dumania, bo zimno i mokro, to raczej nie będzie
sprzyjać takiej zadumie

Odrobinę chaotycznie, ale przemyślenia wartościowe i
utwór ma siłę wciągającą czytelnika w swój klimat.
to cenna zaleta.

Wiara daje nadzieję i czyni nas silnymi. Ładny wiersz
skłania do zadumy. Pozdrawiam :)