Wrzos
Ściele się wrzos w borze niczym dywan.
Jest piękny, koloru wyraziście
liliowego.
Olbrzymie pole niczym wrzosowisko.
Widać w oddali jak uwijają się pszczoły
Zbierając nektar z kwiatów na miód.
Trzmiele i motyle tańczą nad kobiercem.
Przepięknie to wygląda w blasku słońca,
Wszystkie barwy zlewają się w tęczę.
Roślinki te to mali lekarze człowieka.
Aromat roznosi się mocno i daleko.
Te krzewinki są silne niczym mocarze,
- Odporne na susze i mrozy.
Można wśród nich nawet spotkać osaka,
Który bardzo lubi ich towarzystwo.
Brzozy to drzewa tworzące
aleję dla wrzosu.
Czuje się wszystkimi zmysłami
jego naturę.
Jego siła i moc...
wchłaniamy ją całą niemal.
Daje poczucie bliskości i harmonii.
Joanna Es - Ka

Joanna Es - Ka

Komentarze (14)
Grażynko - bardzo dziękuję!
Bardzo piękny, obrazowy wiersz!
Miłej niedzieli życzę:)
Witam Joasiu. Bardzo lubię wiersze o przyrodzie.
Pięknie ją opisałaś. Jej ujęcie bardziej pasuje mi do
prozy. I myślę sobie, że powinnaś spróbować napisać
prozę, czuję, że byłaby ładna.
Pozdrawiam. Miłej niedzieli.
Witam wszystkich po mojej nieobecności. Dziękuję
serdecznie za odwiedziny. Ja, również uwielbiam
wrzosy.
Uwielbiam ich barwne kobierce. Wiersze o przyrodzie, w
szczególności o kwiatach karmią oczy i są balsamem na
duszę. Pozdrawiam :)
Uwielbiam wrzosy i fiolety.Ładny wiesz o
przyrodzie.Pozdrawiam:)
Dla mnie wrzos to oznaka jesieni.
Bardzo lubię wrzosy, piękny wiersz. Pozdrawiam
serdecznie
leśne dywany z wrzosów pięknem
zachwycają, sam widziałem zająca
jak tym pięknem się zachwyca,
jak to pokazywał? - no kica.
Pozdrawiam serdecznie
Wiersze o przyrodzie zawsze podbijaja moje serce:)
pozdrawiam
Ładnie o wrzosach,też je lubię:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Ładnie o przyrodzie, bardzo lubię wrzosy. Pozdrawiam.
Witaj Joanno:-) . Dawno Ciebie nie było. Bardzo piękne
wrzosy. Miłego:-)
piękna Refleksja Joanno ale mi wrzosy smutno się
kojarzą choć na polu wyglądają tak pięknie
pozdrawiam serdecznie :)