Wspomnienia
Z opowiadań dziadka: o miłości i tęsknocie...
Szum tylko wokół słyszę
Wspomnienia się zatarły
Lecz o nich właśnie piszę
By całkiem nie umarły
Miałem przed sobą życie
Pełne zdrowia, miłości
To co z niego zostało
Nie daje mi już radości
Co tylko mogłem – brałem
Dając od siebie tak wiele
Dziś przy mnie ciebie już nie ma
Pustka w mym sercu się teraz ściele
Wiatr szumi pod drzewami
Do snu świat dziś kołysze
Ja patrzę za horyzont
Patrzę i nic nie słyszę
Tak bardzo zamyślony
Choć pamięć już nie taka
Próbuję sobie więcej przypomnieć
Spoglądam na życie lotem ptaka
Widzę jakby wszystko
Lecz z wielkiej oddali
Z ostatnim spojrzeniem
Ogień wszystko pali
--------------------------------
Płonie wokół wszystko
Koło ciebie stoję
Jesteś przy mnie blisko
Śmierci się nie boję
Dzięki, to chyba z pośpiechu było ;)

LordReycery



Komentarze (26)
Ach wspomnienia , wspomnienia, któż ich nie ma.Ładny
wiersz.
Pozdrawiam
Bardzo ładnie i melodycznie :-)
hm...no coz tyle komentarzy ,ubranych w piękne
słowa... ja napiszę banalnie.... choć z głebi serca :)
piękny wiersz :)
Nawet jeśli dobrze było, przykro zwykle się kończyło.
Także ktoś w czepku urodzony, na końcu słyszy żałobne
tony. Wiersz wzruszający.
Bardzo ciekawa i ładna treść wiersza i dość dobrze
zrymowany-nie wszyscy jeszcze mają takie
wspomnienia,ja wszystkie opowiadania swojego dziadka
pamiętam do dzisiaj...powodzenia
Bardzo piękny wiersz.
I właśnie dlatego nie chcę się zestarzeć. Nie chcę
tęsknić za tym co było kiedyś, nie chcę zapomnieć
różnych pięknych chwil, a co najgorsze - nie chcę
zostać sama, bez drugiej połówki.
temat wiersza jakby rachunek sumienia, ale życie toczy
się dale i trzeba cieszyć się z tego co się ma , życzę
dużo słońca
...dobrze że przynajmniej zostały wspomnienia...
podoba mi się!!
Za dużo rymów czasownikowych, warto troszkę się
przyłożyć i nad niejednorodnymi popracować, wartość
wiersza zwiększyć, bo treść ciekawa, proszę ją lepiej
obudowywać. Myślę, że tak niebawem będzie :)
Mówmy sobie o tym jak bardzo się kochamy, mówmy, żeby
zdążyć, pozdrawiam:)
czasami gdy odejdzie najbliższa osoba dopiero wtedy
potrafimy ją w pełni docenić
Nieraz zostają tylko wspomnieniai my za nimi tęsknimy.
Sliczny wiersz:))
Podpisuję się pod komentarzem Barbary Ponikarczyk
obydwiema rekami.