Wspomnienia.

Jakbym oglądała pole walki okryte ciszą i zadumą,
gdzie nieświadome przeszłości zwierzęta i ptaki znów
sprawiają, że to miejsce ożywa... Jak dla mnie -
bardzo dobry wiersz.

Hym troszkę zawikłane, ale ma w sobie coś, że
zastanawiam się...

zrobiło sie zimno do szpiku kości...klmat wiersza i
jego forma wciagaja i nie pozwalaja na
obojetność...odchodzę się ogrzać do krainy snu

Bardzo piękny wiersz zawierający wiele mądrości.

hmm..Cisza ..natura.. walki ..zło po co ,kiedy
wszystko i tak stanie się nicością..Dobry wiersz

...cóż mam napisać...wiele tutaj trudnych
wyrazów....temat też
poważny....ostateczność..nieuchronność ...pozostają
kości jakby znak bycia żywych i ich oprawców ...sępy
życia w końcu nasyciły się...wokoło gładkie oblicze
śmierci .... :-}

Swietny wiersz ma cos z psychologii.

Jestem pod wrażeniem ostatnich Twoich wierszy ...
super!

świetnie...dawno już nie czytałam takiego
wiersza...unosi mądrością ;)

bezruch kurchanów- piękny wiersz zmusza do zadumy

Stado rozgonionych myśli, okrążających całe życie,
przyglądając się mu z oddali, lub też stojąc tuż obok.
Czas, on zawsze wygrywa.

Jest w tym wierszu coś co porusza głębie duszy, mądre
słowa dopełniają reszte

Postno tu wronom - no i chwała Bogu, tu wrony i hieny
żeru nie znajdują, trupem tu nie pachnie i niech tak
zostanie.
A kości? Kości zostały rzucone...i pamięcią będą
śród tych żyły którzy tą pamięć mają.

dobrze napisany wiersz krajobrazem bezruchu a wołaniem
pąmięci tych co byli a odeszli
znamienne piękne słowa Duma wniwecz z oddali rzuca
cień
w tej długiej smudze.
Kości jednak nic nie pogodzi. Wyrazy uznania

Ciekawe, głeboko psychologiczne ujecie tematu.Wiersz
mądrościa swoja pobudza do refleksji.