Wspomnienia.
Na progu Jesieni życia
nie ma już nic do ukrycia.
Są wspomnienia jak nić pajęcza,
utkane w obraz przypomnienia.
W oczach czasu w wirze wyobrażni,
wracamy do naszej jażni.
Wzruszenie duszy,
niespełnione marzenia.
Wracają wspomnienia.
Zegar nieubłaganie tyka,
czas się kończy i zamyka.
Zostały tylko karty pamięci.
autor
danka27
Dodano: 2010-06-13 08:39:17
Ten wiersz przeczytano 647 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
na progu jesieni życia, niektórzy dopiero żyć
zaczynają :-) ale warto na ten temat rozważać,
zwłaszcza póki człowiek młody ;-)
witaj, u progu jesieni, jesteśmy spragnieni ciszy i
spokoju. wspomnienia wracają z przeżytych lat, bo ten
obecny
to inny już swiat. ładny wiersz. pozdrawiam.
wspomnienia mają moc niezapomnienia- do nich często
wracamy- o ile są miłe sercu.... pozdrawiam...
Jesień życia z bagażem doświadczeń i z wspomnieniami,
też jest piękna, tylko od nas zależy jak ją
przeżyjemy. "nie spełnione" razem. pozdrawiam :)