Wspomnienia / skarby /
Dla wnuczki Madzi popr.
Drobna rączka w mojej dłoni
połączone czułym węzłem
bose stopy fala goni
ciągle w mokrym piasku grzęzną.
Krucha muszla, bursztyn złoty
kamyk barwy rozmaitej
nazbierane z plaż Juraty
dary morza, plon zdobyty.
Zachwyt, radość, śmiech promienny
obraz dziecka w słońca blasku
to był wtedy skarb bezcenny
mego życia promyk jasny.
Dziś ten obraz już zamglony
przywołuję jak najczulej
i miłością otulony
chowam wspomnień czar w szkatule.
luty 2009 r.
Komentarze (24)
Piekny wiersz......do babi dla wnusiu....ciepły
radosny i szczery....pozdrawiam..
Wiersz przeuroczy a dla mnie szczegolnie mily, bo mam
wnuczke Madzie..pozdrawiam
Piękne wspomnienia, stworzyły piękny wiersz...
(dziękuję, skorzystałam z podpowiedzi ;) )
Miły obrazek :) Nie jest to wyszukana poezja, ale
pozytywne emocje wzbudza.
Przepiękny wiersz,wspomnienia cudowne.
Bardzo mi się podoba.Pozdrawiam serdecznie.
Babcia szczęśliwa,a o wnuczce nie wspomnę..brawo i
powodzenia
Pieknie ukazane wspomnienia
co powiedzieć nie wiem zadumałam się i ot tak jakoś mi
sie na sercu tak dziwni zrobiło ale dlaczedo nie umiem
powiedzieć może ten opis małych stóp .PIekny wiersz Ps
moja córka ma na imie Magda :) a lotnisko w lubuskim
koło Zielonej Góry
Piekny wiersz, wspomnienia nie zawsze są skarbem ale
te z Twojego wiersza są nim na pewno. Pozdrawiam
Piękny wiersz, ładnie namalowany obrazek:)
Najważniejsze wspomnienia, jak relikwie...w szklanej
szkatułce, przywoływane, gdy na sercu źle..pięknie
Takie wspomnienia,to naprawdę skarby:)
Ach, te wspomnienia, na dnie........ukryte. Zawsze
miłe chwile przywołujace.
Piękny wiersz, który idealnie ukazuje ulotność danego
nam czasu.
bardzo miłe wakacyjne wspomnienia. pozdrawiam ciepło
:)