Wspomnienie półsenne

tkał sen z ludzkich trosk
i łkał
z nimi kojąco
przymykał oczy ciężarem dnia
osuwających się dusz
spoglądał za nich
by mogli udawać, że jutro obudzą się szczęśliwi
układał w puchach
starte codziennością całuny ludzkich emocji
i łatał je
na nowo
codziennie
z wytrwałością przypływu
wygładzał ich kamienne serca
leczniczo
staruszek
tkacz snów
i czasem tylko
ktoś
spod półprzymkniętych myśli
dostrzegł jego troskliwy pocałunek
śpij słodko

autor

Patron

Napisany: 2005-12-27 Dodano: 2005-12-27 00:11:45

Ten wiersz przeczytano 552 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie