wstaję

Popadam w nałóg, muszę się odizolować.
Co raz więcej pustki, rutyna zmienia bieg.
Brak tej ważnej głębi, szczytów wysokich

Cele gdzieś zatarły się pośród codzienności
Możliwości spadają na ujemne osie
Kiedy stało się to, życie zaczęło przeciekać

A człowiek bezwładnie się poddał.


Zaczynam od nowa wszystko budować
Z Tobą, albo i bez Ciebie
Chwile zbyt szybko się toczą
By je marnować

Kocham moje marzenia
Ale o nich zapominam
Pragnę sukcesów
Więc czas startować

autor

kasia_victor

Napisany: 2008-03-16 Dodano: 2008-03-16 16:56:58

Ten wiersz przeczytano 414 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie